خواص كاهو

کاهو يکي از قديمي ترين سبزيجات دنيا به شمار مي آيد که منشأ آن در هندوستان و آسياي مرکزي است. پيشينه ي مصرف کاهو در ايران شش قرن قبل از ميلاد است. اين سبزي يک قرن قبل از ميلاد به روم راه يافت و جزو غذاهاي مهم روميان شد.

کاهو گياهي است يک ساله و داراي برگ هاي پهن و دراز و سبز، با طعم کمي شيرين. کاهو موجب افزايش گلبول هاي قرمز خون شده و آهن موجود در آن براي درمان کم خوني مفيد است؛ از همين رو در گونه ها، سرخي مطلوب پديد مي آورد و اعصاب را منظم مي کند و بر قدرت بينايي مي افزايد.

اين ماده غذايي به ويژه حاوي ويتامين «ث» - ضد اسکوربوت - است. کاهو ارزش غذايي چنداني ندارد، اما از لحاظ درماني فوق العاده و سرشار از نمک هاي معدني با خاصيت قليايي است؛ به همين سبب خون را تصفيه مي کند و به حفظ هوشياري مغز و سلامت بدن کمک مي نمايد.

برگ هاي بيروني کاهو ارزش خوراکي بسيار دارد؛ زيرا اين برگ ها بيشتر در معرض نور آفتاب قرار دارد و نسبت به برگ هاي داخلي حاوي ويتامين بيشتر است. هر چه کاهو سبزتر باشد، ويتامين بيشتري دارد. کاهوي پخته براي ازدياد شير مادر مناسب است. اين سبزي محتوي چند ماده مهم و شفابخش است. آب کاهو، خنک و شادابي بخش است و ميزان فراواني منيزيم در آب آن سبب تقويت بافت عضلاني، اعصاب و مغز مي شود. آب کاهو جنبه درماني دارد.

سلولز موجود در کاهو حجم مواد داخل روده و حرکات روده را افزايش مي دهد که اين امر درمان يبوست را آسان مي سازد. کاهو براي رفع بي خوابي نيز مؤثر است؛ زيرا داراي ماده اي خواب آور به نام لکتوکاريوم است که حاوي کربوهيدرات است. اين ماده غذايي براي درمان ديابت ماده غذايي مناسب است و افراد ديابتي مي توانند به راحتي از آن استفاده کنند. استفاده از کاهو به علت داشتن املاح فراوان - به خصوص منگنز و روي - براي جلوگيري از ريزش و سفيد شدن مو مفيد است.